پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سال هاست که مدیران اجرایی کشور بدون آنکه پاسخگوی مسائل و عملکرد ریز و درشت دوره مدیریتی خود باشند، می آیند و می روند. کسی هم سوالی نمی پرسد و تمایلی هم به پاسخگویی وجود ندارد. بر این قاعده، مدیریت و انتصابات مدیریتی می شود دکان بعضی ها و هشتک فلان بعضی های دیگر. این روند ادامه پیدا می کند تا اینکه یک چالش و رویداد خاصی اتفاق بیفتد. تجربه نشان داده که در غالب موارد چند مادر مرده آخر زنجیره وقوع حادثه را قربانی می کنیم و پرونده برای همیشه بسته می شود. حال که دادستانی قصد ورود به پرونده سیل مشهد را دارد ، از دادستان کل کشور تقاضا داریم، سوعملکرد مدیران شهری و شهرداران از بیست سال اخیر در شهر مشهد( ناحیه تخریب شده و متاثر از سیل)، مورد واکاوی قرار گیرد و برای کمک به نهضت تازه آغاز شده حرفه ای کردن مدیران در گام دوم انقلاب، با هیچ مدیر طلایی و غیر طلایی مماشات ننموده و تعارف نکنند. بالاخره کشور باید از یک جا استارت مدیریت حرفه ای خود را بزند.

بارش شدید باران در مشهد که از عصر چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ شروع شده و انتظار می‌رود تا یکشنبه آینده ادامه داشته باشد، موجب سیل شده و تلفات قابل توجهی به دنبال داشته است. تعداد تلفات و مفقودی‌ها هنوز محل اختلاف است. هنوز معلوم نیست که این چرا اتفاق افتاده است؛ به‌خصوص که سازمان هواشناسی از چند روز قبل سیل را پیش‌بینی کرده بود. با وجود این هشدارها، کلانشهر مشهد به علت بارش شدید باران، درگیر چالش‌های اساسی شد. اما بارش شدید باران تنها یکی از علل این حادثه است و ساخت‌و‌ساز‌ها در حاشیه کوه نیز یکی دیگر از عواملی است که به عنوان علت حادثه نام برده می‌شود و ... . افکار عمومی می پرسند که چرا صدایی از محمدحسین نامی رئیس سازمان مدیریت بحران شنیده نمی شود؟ اون از نجار دوره روحانی ، این هم از محمدحسین نامی دوره دولت سیزدهم؟!